Verschillende systemen in Vlaanderen
Er bestaan verschillende systemen in Vlaanderen om te betalen op de recyclageparken. Zo zijn er recyclageparken met twee zones: een zone waar je gratis afval kan brengen en een zone waar je dat betalend moet doen. Ook zijn er recyclageparken waar de bewoners een aantal beurten gratis kunnen komen en daarna moeten betalen.
ILvA heeft gekozen voor nog een ander systeem, dat goedkoop en eenvoudig is: er is slechts 1 zone en je mag elk jaar de eerste 125 kilogram recycleerbaar afval gratis brengen.
Is die 125 kilogram al opgebruikt en je brengt bijvoorbeeld nog een koelkast, dan moet je hiervoor wel betalen. Eenmaal je meer dan 125 kilogram recycleerbaar afval hebt gebracht, moet je betalen, ook voor afval dat volgens de reclame gratis is. Het aandeel “gratis” afval zit immers al vervat in de 125 kilogram gratis recycleerbaar afval.
Is 125 kilogram voldoende?
In de 125 kilogram recycleerbaar afval zit een deel afval waarvoor je in een ander systeem wel had moeten betalen, zoals harde plastics, steenpuin of gras en een deel waar je vooraf al een bijdrage voor hebt betaald (zoals een koelkast), het “gratis” recycleerbaar afval.
Voor een gemiddeld gezin is 125 kilogram niet weinig. Reeds jaren wordt per gezin minder dan 40 kilogram aangebracht die in aanmerking komt voor het “gratis”-verhaal dat je soms op de radio hoort.
Eigenlijk krijg je op die manier 60 kilogram gratis afval bovenop de 40 kilogram die je gemiddeld maar zou brengen in een ander systeem, maar dat is voor ILvA geen probleem. Je doet dus eigenlijk profijt in het ILvA-systeem als je het vergelijkt met een recyclagepark dat is opgedeeld in een gratis en een betalend gedeelte.
En als ik met mijn gezin dan een jaar heb waarin veel stuk gaat?
Je kan inderdaad uitzonderlijk boven de 125 kilogram uitkomen, wanneer er in hetzelfde kalenderjaar zowel je wasmachine, droogkast, koelkast en oude beeldbuistelevisie sneuvelen. Maar dan heb je de volgende jaren na duurzame aankopen van nieuwe toestellen heel waarschijnlijk bijna geen “gratis” aanvoer meer nodig, terwijl je toch nog het recht hebt op 125 kilogram. En die kan je dan gebruiken om steenpuin, hout, metalen of andere recycleerbare afvalstoffen waarvoor je normaal moet betalen, toch gratis aan te brengen. Wees er zeker van: op lange termijn doet bijna iedereen voordeel via dat systeem van 125 kilogram.
Recycleerbaar afval:
- AEEA – Groot wit
- AEEA – Klein elektro
- AEEA – Koel en vries
- AEEA – TV’s en beeldschermen
- AEEA (afgedankte elektrische en elektronische apparaten)
- Autobatterijen
- Banden
- Batterijtjes
- Beton
- CD’s en DVD’s
- CD-doosjes
- Gipskartonplaten
- Glas (wit en gekleurd)
- Gras/bladeren
- Harde plastics
- Hout
- Isomo (piepschuim)
- Kaarsresten
- KGA (Klein Gevaarlijk Afval)
- Kurk
- Matrassen
- Metalen
- Motorolie
- Papier en karton
- Plantaardige oliën en vetten
- Plastic doppen
- PMD
- Snoeihout
- Spaarlampen
- Steenpuin
- Textiel
- TL-lampen
- Vlak glas
- Wortels
Niet recycleerbaar afval
- Grofvuil
- Hechtgebonden asbest
- Niet brandbaar/niet recycleerbaar afval
Wat als ik niet akkoord ben met dit systeem?
Wie toch steeds gratis met bijvoorbeeld een koelkast op de ILvA-recyclageparken terecht wil, kan afstand doen van de hierboven beschreven 125 kilogram vrijstelling. Dat kan elk jaar in december voor het komende kalenderjaar via een afstandsverklaring.
Hou er wel rekening mee dat je dan voor alle andere afvalstoffen, ook al zijn ze recycleerbaar, wel vanaf de eerste kilogram zal moeten betalen.
Na het ondertekenen mag je enkel materialen uit onderstaand lijstje gratis brengen. Al het ander afval is dan betalend.
- AEEA
- plantaardige oliën en vetten
- matrassen
- motorolie
- autobanden
- autobatterijen
- batterijtjes
- KGA
Om deze dan gratis te mogen brengen, mag je op dat moment geen andere afvalstoffen afgeven.